Parafia - Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości Pławniowice pochodzi z 1317 r., druga znajduje się w dokumentach z 1364 r., w których figuruje nazwisko Marcusa de Plawniowitz jako właściciela okolicznych terenów. Położony w pięknym parku późnobarokowy pałac w Pławniowicach pochodzi z końca XIX w. Wybudowany został przez rodzinę hrabiowską von Ballestrem, ówczesnych właścicieli Pławniowic.

Od początków swego istnienia aż do końca II wojny światowej wioska należała do parafii Rudno. Od 1945 r. Pławniowice stały się samodzielną parafią, którą administrował ks. Franciszek Pawlar. Parafii przydzielono skrzydło pałacu z kaplicą pałacową. Pozostałą część pałacu (2/3 obiektu) otrzymały na klasztor przybyłe ze Lwowa Siostry Benedyktynki od Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu. Siostry przebywały w pałacu do 1976 r.
Od sierpnia 1946 r. do stycznia 1949 r. parafią zarządzali Ojcowie Kapucyni z prowincji krakowskiej. W latach 1949-75 w Pławniowicach pracowali księża diecezjalni, a od sierpnia 1975 r. do stycznia 1978 r. Ojcowie Augustianie. W styczniu 1978 r. parafię ponownie objęli księża diecezjalni.

Jako kościół parafialny służy wiernym kaplica pałacowa pw. Niepokalanego Poczęcia N.M.P., która została konsekrowana 15 października 1885 r. Dawny Pałac Ballestremów jest obecnie podzielony na dwie części: część parafialną z kaplicą oraz Ośrodek Edukacyjno-Formacyjny Diecezji Gliwickiej.